Adrszpaskie Skalne Miasto

2014.06.01-037Jedną z głównych atrakcji czeskich Gór Stołowych jest Adrszpaskie Skalne Miasto (Adršpašské skalní město). Góry Stołowe to nie tylko polskie Błędne Skały oraz Szczeliniec Wielki. Całe pasmo ciągnie się na długości ok. 45 km od Kotliny Krzeszowskiej koło Krzeszowa do Piekielnej Doliny koło Polanicy-Zdroju. „Po drodze” Góry Stołowe przechodzą przez terytorium Republiki Czeskiej, gdzie noszą nazwę Broumovská vrchovina.

Wśród form skalnych prowadzi okrężny szlak turystyczny o długości ok. 3,5 km, oznaczony kolorem zielonym (wstęp płatny; bilet normalny kosztuje obecnie 70 koron). Znaczna część tej trasy jest dostępna dla osób niepełnosprawnych. Udogodnienia dla turystów to m.in. wygodne schodki, poręcze, drabiny oraz miejscami sztucznie wybudowane chodniki i platformy. Większość form skalnych ma, podobnie jak na Szczelińcu, swoje nazwy. Niektóre wywodzą się z tradycji pierwszych wypraw w dawnych czasach – np. Kochankowie, Głowa Cukru, Wieża Elżbiety; pozostałe pochodzą z czasów współczesnych. Formy skalne są bardzo dobrze opisane i oznakowane na miejscu drewnianymi strzałkami. Na terenie Adrszpaskich skał znajdują się dwa górskie jeziorka na różnych poziomach, przez które przepływa rzeka Metuje tworząc dwa wodospady. Pierwsze jezioro znajduje się już na początku trasy, tuż za kasami. Powstało w dawnym kamieniołomie; wokół prowadzi 1,5-kilometrowa trasa turystyczna znakowana kolorem niebieskim. Drugie jeziorko znajduje się w górnej części skalnego miasta. Na przełomie XVIII i XIX w. powstał tu na rzece Metuje zbiornik służący do spławiania wyciętego drewna. Od 1857 r. odbywają się po jeziorku rejsy turystyczne na łodziach (atrakcja płatna osobno; obecnie 50 koron).

 2014.06.01-014

2014.06.01-037

2014.06.01-069

Pierwsi turyści zaczęli przybywać do Adrszpaskich skał ok. 1700 roku od strony Śląska. Wcześniej chronili się tutaj okoliczni mieszkańcy w sytuacjach zagrożenia. Kolejne lata to dynamiczny rozwój turystyki. Od 1783 r., w miejscu zwanym obecnie „Echo”, dla uciechy turystów grano na waltorniach oraz strzelano z moździerza. 31 sierpnia 1790 r. był tu Johann Wolfgang Goethe, co od 1932 r. upamiętnia tablica oraz popiersie poety. Sława skał o niezwykłych kształtach zaczęła przyciągać też koronowane głowy – byli tu m.in. królowa pruska Luiza, cesarz Józef II, cesarz austriacki Karol. W 1824 r. wybuchł kilkutygodniowy pożar, który zniszczył prawie całą roślinność leśną ale odsłonił nieznane jeszcze rejony skał. Wkrótce właściciele tych terenów rozpoczęli budowę udogodnień dla turystów oraz sieci szlaków turystycznych. Pierwsze wejście w skały prowadziło przez Bramę Gotycką zbudowaną w 1839 r.

REKLAMA:

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Rozwiąż równanie: *Time limit exceeded. Please complete the captcha once again.