Schronisko „Na Śnieżniku”

Schronisko „Na Śnieżniku” położone jest na zachodnim stoku Śnieżnika – na Hali pod Śnieżnikiem, na wysokości 1218 m n.p.m. – czyli ok. 200 metrów poniżej szczytu. Schronisko to jest jednym z najstarszych na ziemiach polskich. Już w 1809 r. na hali pojawiły się pierwsze obory i szałasy pasterskie. W jednym z pomieszczeń wydzielono część dla wędrowców. W połowie XIX w. właścicielka okolicznych terenów księżna Marianna Orańska osadziła na fermie rodowitego Szwajcara, od czego obiekt zaczęto nazywać „Szwajcarką”. W 1871 r. wzniesiona została w stylu szwajcarskim nowa gospoda turystyczna, obecne schronisko. Rok później, na miejscu starej fermy, powstały nowe zabudowania gospodarcze. Później całość kilkakrotnie przebudowywano, w wyniku czego obiekt uzyskał obecny kształt. Po wojnie, w 1946 r. zdewastowane budynki przejął „Orbis”. Rok później gospodarzem został Zarząd Schronisk Górskich Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego. Latem 1948 r. uruchomiono tu schronisko, nazywając je „Na Śnieżniku”. Od 1950 r. obiekt należy do PTTK. W latach 80. XX w., dzięki zaangażowaniu ówczesnego dzierżawcy Zbigniewa Fastnachta, schronisko przeszło gruntowną modernizację. W uznaniu zasług, schronisku nadano imię ś.p. Z. Fastnachta.