Schronisko „Na Szczelińcu”

Można uznać, że turystyczne odkrywanie Szczelińca zaczęło się w 1790 r. Pierwszymi „turystami” byli pruscy żołnierze. Nie przybyli tu jednak podziwiać formy skalne, lecz wysadzić ciasne przejścia, zasypać szczeliny i przerzucić kładki nad przepaściami. Miał tu bowiem powstać jeden z fortów broniących pruskiej granicy przed spodziewaną wojną z Austrią (ostatecznie fort powstał na górze Ptak koło Lisiej Przełęczy). Wkrótce po żołnierzach teren wizytował król Fryderyk Wilhelm II z dworzanami. Dworskie zachwyty dały asumpt do wycieczek typowo turystycznych w to miejsce.

* Pierwszą drewnianą altanę na Szczelińcu Wielkim dającą schronienie ówczesnym wędrowcom zbudowano w 1815 roku. Wzrost ruchu turystycznego wręcz wymusił konieczność budowy większego obiektu. W latach 1845-1846 wzniesiono w stylu tyrolskim nowy kamienno-drewniany budynek, który nazwano „Szwajcarką”. Większość potrzebnych środków pozyskała kasa Szczelińca, skromne dotacje przekazały władze państwa pruskiego. W 1947 r. schronisko przejął Oddział Kłodzki Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego; od 1950 r. znajduje się w zasobach PTTK. Po wojnie obiekt był czynny sezonowo. Problemy z wodą i kanalizacją spowodowały, że pod koniec lat 60. XX w. zaniechano udzielania noclegów, czynny był tylko bufet. 24 września 2006 r. z udziałem władz PTTK odbyło się uroczyste otwarcie schroniska po kilkuletnim remoncie. Historyczny budynek „Szwajcarki” został rozebrany i złożony na nowo z zachowaniem pierwotnego stylu. Gruntownie wyremontowany został też sąsiedni budynek, mieszczący bufet i jadalnię. Od tego dnia schronisko jest czynne bez przerwy w pełnym zakresie (noclegi i wyżywienie).

* Schronisko „Na Szczelińcu” znajduje się na wysokości 905 m n.p.m., w północno-zachodniej części stoliwa Szczelińca Wielkiego. Całość złożona jest z dwóch elementów – dawnego schroniska „Schweizerhaus” zbudowanego w latach 1845-46 oraz części gastronomicznej z salą jadalną, dobudowanej w 1857 r. Jest to jedyne schronisko w polskich Sudetach pozbawione możliwości dojazdu. Pierwotnie całe zaopatrzenie wnoszono na plecach lub wożono na grzbiecie osiołków. Dopiero w latach 70. XX w. uruchomiono wyciąg towarowy (od strony drogi do Pasterki).

* Z naturalnego skalnego tarasu przed schroniskiem (Wielkie Tarasy) roztacza się rozległa panorama m.in. na pobliską Pasterkę i Broumovské stěny oraz Karkonosze na horyzoncie. W skalnej niszy wmurowano tablice upamiętniające m.in. J.W. Goethego i F. Pabla. Za schroniskiem zaczyna się płatna część trasy turystycznej. Kasy oficjalnie czynne są od 1 maja do 31 października. Poza tym okresem zwiedza się na własną odpowiedzialność; w zimie nie jest to zbyt bezpieczne. Skalny labirynt Szczelińca zwiedza się wyłącznie po wyznaczonym szlaku. W 2001 r. usprawniono zwiedzanie – trasa jest jednokierunkowa, przez co jednak omija się sporo atrakcyjnych miejsc.

REKLAMA:

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Rozwiąż równanie: *Time limit exceeded. Please complete the captcha once again.