Schronisko „Pod Muflonem”

Schronisko „Pod Muflonem” (Duszniki-Zdrój) – położone jest na północno-wschodnim zboczu Ptasiej Góry, na wysokości ok. 690 m n.p.m. Stoi na skraju lasu, zaś przed budynkiem znajduje się naturalny taras widokowy. Nie wszyscy jednak wiedzą, że pierwotnie była to… obora. Na początku XIX w. uzdrowisko w Dusznikach zaczęło stosować kurację mleczną i żętycową. Produkty mleczne serwowano najczęściej w postaci mieszanki z wodą mineralną. Takie kuracje stały się modne, dlatego dla pozyskania „surowca” zakładano fermy hodowlane. W połowie XIX w. fermę założono także na zboczach Ptasiej Góry. Była to drewniana zagroda z budynkiem mieszkalnym, którą nazwano Liebe Stille (Miła Cisza). Malowniczo położone gospodarstwo szybko stało się popularnym celem wycieczek dusznickich kuracjuszy, którzy zaczęli je nazywać Stille Liebe (Cicha Miłość). Obiekt przebudowano na gospodę mleczną, poniżej założono park leśny i wytrasowano wiele ścieżek. Kuracje mleczne stosowano do końca XIX w. Po zaniechaniu hodowli, obiekt stał się popularną gospodą serwującą piwo zamiast mleka. W okresie międzywojennym było to już duże schronisko posiadające 20 miejsc noclegowych. Po wojnie „Orbis” uruchomił tu Dom Turystyczny z restauracją. Od wiszącej w jadalni głowy muflona obiekt uzyskał obecną nazwę. Budynek spłonął w październiku 1960 r. Ponowne otwarcie po odbudowie nastąpiło w listopadzie 1964 r.
Do dzisiaj schronisko jest popularnym celem wycieczek, głównie dla atrakcyjnych widoków. Z tarasu przed schroniskiem roztacza się jedna z piękniejszych panoram w Sudetach – w dole widać całe Duszniki, a dalej Góry Stołowe, Wzgórza Lewińskie, Góry Sowie i Bardzkie. Przy dobrej pogodzie widoczne są Karkonosze ze Śnieżką! Zwłaszcza w maju widoki te są niesamowite, gdy na zboczach Śnieżki leży jeszcze śnieg! Obok schroniska rosną dwa jesiony; ten większy to pomnik przyrody zwany Bolko z 1866 r.