Wycieczka na Orlicę

Chociaż wierzchołek znajduje się ok. 50 m po drugiej (czeskiej) stronie granicy, Orlica (1084 m n.p.m.) uznawana jest za najwyższy szczyt polskiej części Gór Orlickich (tym samym polskich Sudetów Środkowych). Od grudnia 2007 r. nie ma już żadnych przeszkód, żeby zdobyć tę górę.

Orlica, po czesku zwana Vrchmezí, jeszcze na początku lat 50. była nazywana Międzywierchem. Popularność szczytu rozpoczęła się pod koniec XVIII wieku, kiedy major von Rauch uznał Orlicę za drugi pod względem wysokości szczyt Hrabstwa Kłodzkiego (błędnie). W 1779 r. szczyt zdobył cesarz austriacki Józef II; zapewne wtedy powstała tu pierwsza „scena”, czyli wieża widokowa. W 1800 r. na Orlicy gościł John Quincy Adams, późniejszy prezydent USA. W 1826 r. był tu Fryderyk Chopin. Ze szczytu rozciągały się niewiarygodnie dalekie widoki – podobno było widać nawet Pragę, a z drugiej strony Karkonosze. Niezmierne zasługi w zakresie popularyzacji Orlicy, jak i okolicznych terenów miał Heinrich Rübartsch zwany Orlickim Liczyrzepą (urodzony w Niwie koło Polanicy), prekursor narciarstwa oraz budowniczy wież widokowych i schronisk. Po zniszczeniu pierwszej wieży, następną o wysokości 16 m wystawił w 1881 r. właśnie Rübartsch. Także on wzniósł tu pierwsze schronisko – w 1882 r. W okresie międzywojennym na szczycie i stokach Orlicy funkcjonowało wiele schronisk: m.in. „Hohe Mense Baude”, „Hindenburgbaude”, „Kammbaude Grunwald-Krone” i „Berghof Rübartsch” oraz schronisko młodzieżowe „Mensehorst am Goldenen Stollen” w pobliżu Złotej Sztolni. Schroniska już nie istnieją, nie ma też wieży widokowej (chociaż są plany jej budowy!). Szczyt porastają liczne okazy kosodrzewiny, zaś ograniczone widoki rozpościerają się z podszczytowych polanek.

REKLAMA:

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Rozwiąż równanie: *Time limit exceeded. Please complete the captcha once again.